Een met de Frietopia-strijders bevriende dame had een uiterst zware taak op zich genomen. Ze moest een waardevol artefact verkrijgen in de Bergen van Steen. Als men in West-Brabant zou weten wat hen te wachten stond, dan zou de rust spoedig over zijn. Omdat de dappere ridders van Frietopia een dame niet alleen op zo'n gevaarlijke tocht konden laten gaan, besloten ze haar met twee man te begeleiden. Uiteraard zou zo'n nobele taak goed samengaan met het eten van een paar porties friet.

De locatie van het kostbare kleinood was, na een intensieve speurtocht naar informatie, blootgelegd. Het bevond zich vermoedelijk in de Kaaistraat, midden in het hart van de Bergen van Steen. In die straat bevonden zich ook enkele herbergen en het was dus maar de vraag of onze stoere Frietisten hun queeste wel konden voortzetten en niet voor het einde zouden afhaken en in een taveerne ten onder zouden gaan.

De lange, barre tocht van Oppidum Batavorum naar de Bergen van Steen was niet zonder gevaren. Regelmatig moest van vervoermiddel gewisseld worden omdat geen enkele plek veilig was. Met een Oss naar het Brabantse en door het Bosch der Hertogen verder richting de Kruikenstad, de Baronie en het Dal der Rozen. Nadat we in de laatstgenoemde plaats verraden waren kon de teleurstelling alleen maar worden ongedaan gemaakt met een portie friet.

Aangezien de geplande route onmogelijk geworden bleek te zijn moest een sluiproute worden genomen via Zoombergen. Na een zeer moeizame laatste paar mijlen via Halsteren en het magiërsdorp Lepelstraat (er is geen Lepelstraat) werden de Bergen van Steen bereikt. Snel stevende het drietal af op de plaats van bestemming, alwaar na een korte en heftige strijd het doel van de barre tocht werd bereikt. De queeste was voltooid en de heilige graal kwam in het bezit van de met Frietopia bevriende dame.

Om deze zwaarbevochten victorie te vieren werd een bak friet genuttigd. Kort daarna werd nog een frietje verorberd en alvorens de Bergen van Steen te verlaten onderging nog een laatste portie datzelfde lot.

Aangezien de dame en haar Frietieve begeleiders wat vermoeid waren geworden, werd de lange tocht huiswaarts ingezet. Om vijanden de voet dwars te zetten werd deels een andere route genomen dan op de heenweg. Deze route leidde ondermeer via Wolde terug naar het Dal der Rozen. Deze plaats eenmaal bereikt hebbende, was het laatste stuk van de reis natuurlijk niets vergeleken met de eerdere avonturen die onze dappere helden al hadden ondergaan. Zeker met het gezochte artefact in het bezit.

Nadat in het Bosch der Hertogen de nietsvermoedende Ridder Niemand zich bij het gezelschap voegde was het gezelschap bijna thuis. De dappere Frietisten hadden zich staande weten te houden in het gevaarlijke Brabantse land, zich een kostbaar voorwerp eigen gemaakt en bovendien overvloedig friet gegeten. Een geslaagde dag liep op z'n einde.